De spiraalgalluis is een luis die voorkomt op de bladsteel van Populus nigra (of Italiaanse populier in de volksmond). De soort overwintert als ei en hieruit kruipt in het voorjaar de vleugelloze stammoeder. Zij voedt zich door te zuigen aan de bladsteel waardoor deze knikt. De boom reageert hierop door een weefsel aan te maken: de gal. Het groeit rondom de luis en vormt zo een gal die bescherming én voedsel biedt aan de opgroeiende luizen. De gal is in eerste instantie groen van kleur maar wanneer in de herfst de bladeren vallen, wordt ie geel.
Vandaar de naam spiraalgalluis
Deze gal (ze bestaan in alle vormen en kleuren) verdikt de steel net onder het blad en verdraaid tot een spiraal, bijna een slakkenhuisje.
De spiraal bestaat uit twee helften waarbij de randen van de windingen elkaar raken en stevig tegen elkaar zitten. In de spiraal zit een holte: de galkamer. De gal (want zo noemen we die rare verdikkingen in planten) kan tot 30 mm lang worden en 12 mm breed. Soms zijn de gallen roodachtig verkleurd. In de zomer worden – zonder bevruchting – twee generaties voortgebracht die in de gal leven. Een derde generatie brengt in augustus gevleugelde (sexuele) exemplaren voort die de gal door een spleet verlaten. Mannetjes en vrouwtjes paren waarna de vrouwtjes weer de eitjes leggen die overwinteren. En zo is de cirkel rond.
Groeten,
De Boomdokter